صنعت تولید فولاد نقش مهمی در اقتصاد جهانی ایفا می کند. فولاد برای ساخت و ساز، زیرساخت ها، ماشین آلات و بسیاری از کاربردهای دیگر ضروری است و به پایداری جامعه امروزی کمک می کند. یکی از بخش های مهم این صنعت، تولید ناودانی های فولادی است که در کاربردهای مختلفی مانند مهاربندها، قاب ها، اتصالات و اجزای پشتیبانی استفاده می شوند. علاوه بر فاکتورهای فوق، باید به کاربردهای ناودانی در ساختمان سازی نیز اشاره کرد.
ناودانی های فولادی به طور معمول در دو نوع سبک و سنگین تولید می شوند. در این مقاله، تفاوت های بین ناودانی سبک و سنگین را بررسی می کنیم و به شما کمک می کنیم تا نوع مناسب برای نیازهای خود را انتخاب کنید.
ناودانی سبک (UPE) چیست؟
ناودانی های سبک که به عنوان ناودانی UPE نیز شناخته می شوند، چندین مزیت اضافی نسبت به کانال های UPN دارند. این ناودانی ها نه تنها نازک تر از ناودانی UPN هستند، بلکه بال های پهن تر و عمق بیشتری دارند. این ویژگی ها منجر به صرفه جویی قابل توجهی در وزن می شود و در عین حال دوام بالای خود را حفظ می کنند.
ناودانی های سبک UPE به دلیل وزن سبک و مقاومت بالا، در کاربردهای متنوعی مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله کاربردهای معمول این ناودانی ها می توان به ساخت و ساز، اجزای ماشین آلات، قاب پنجره ها و برخی کاربردهای فضای باز در بخش های مهندسی و تولید اشاره کرد.
ناودانی سنگین (UPN) چیست؟
ناودانی های سنگین که به عنوان UPN نیز شناخته می‌شوند، یکی از انواع استاندارد اروپایی برای پروفیل های فولادی U شکل با بال های مخروطی هستند. این ناودانی ها از فولاد نورد گرم تولید می شوند و معمولا از ضایعات فلزی ساخته می شوند، که این امر آن ها را به گزینه ای پایدار و دوست دار محیط زیست تبدیل می کند. ناودانی UPN مطابق با استاندارد اروپایی EN 10025 ساخته می شوند و به دلیل ویژگی های مکانیکی برجسته، در صنایع مختلف کاربردهای گسترده ای دارند.
ناودانی سنگین UPN، کاربردهایی مانند مهاربندها، اتصالات، ساخت ماشین آلات، قاب ها در ساختمان و نرده ها است. قابلیت بازیافت بالای این ناودانی ها پس از پایان عمر مفید، نقش مهمی در کاهش ضایعات صنعتی و حفظ منابع طبیعی دارد.
تفاوت های ناودانی سبک و سنگین
اگرچه ناودانی UPN و UPE هر دو پروفیل های فولادی ساختاری هستند و برای بسیاری از کاربردهای مشابه استفاده می شوند، اما ویژگی های خاصی دارند که آنها را برای اجزای خاص مناسب تر می کند.
ظرفیت تحمل بار
ناودانی سنگین (UPN)، دارای ظرفیت باربری متوسطی هستند و عمدتا در سازه های سبک تا متوسط به کار می روند. این کانال ها استحکام معقولی را برای بسیاری از اجزای ساختمانی و مهندسی فراهم می کنند، اما برای کاربردهای سنگین مناسب نیستند.
در مقابل، ناودانی سبک (UPE)، برای کاربردهایی که نیاز به استحکام ساختاری بالایی دارند، ایده آل هستند. طراحی و ضخامت بال این محصول به آنها امکان می دهد تا بارهای بیشتری را تحمل کنند، بنابراین برای پروژه هایی با نیازهای باربری بالا انتخاب مناسبی محسوب می‌شوند.
شکل
تفاوت اصلی در شکل بین دو نوع ناودانی UPN و UPE در بال های آنها است. ناودانی سنگین دارای بال های مخروطی است که عرض آنها به سمت لبه ها کاهش می یابد، در حالی که ناودانی سبک دارای بال های موازی با عرض ثابت هستند. علاوه بر این، ناودانی UPE دارای مشخصات عمیق تر و بال های ضخیم تر هستند، که به آنها استحکام و ظرفیت باربری بیشتری می بخشد.
وزن
ناودانی سنگین به دلیل ضخامت بیشتر بال ها، وزن بیشتری نسبت به ناودانی سبک دارد. به عنوان مثال، وزن ناودانی ۱۰ سبک ۸.۵۹ کیلوگرم در هر متر است، در حالی که وزن ناودانی ۱۰ سنگین ۱۰.۶ کیلوگرم در هر متر می باشد. برای محاسبه وزن هر شاخه، کافی است این مقدار را در طول شاخه ضرب کنید. این تفاوت وزن به دلیل ضخامت بیشتر بال ها و جان ناودانی سنگین است که مقاومت بیشتری در برابر فشار و تنش های مختلف دارد.
قیمت ناودانی سبک و سنگین
تفاوت وزن، عامل اصلی تفاوت قیمت ناودانی سبک و سنگین می باشد. به طور کلی، قیمت هر کیلوگرم ناودانی سبک، به دلیل وزن کمتر، پایین تر از قیمت هر کیلوگرم ناودانی سنگین است.
علاوه بر وزن، استاندارد تولید، روش تولید (پرسی یا فابریک)، کارخانه تولید کننده، ابعاد و اندازه ناودانی و شرایط بازار نیز می توانند بر قیمت این محصولات تاثیرگذار باشند.
انتخاب بین ناودانی سبک و سنگین
وقتی انتخاب بین کانال‌های UPN و UPE مطرح می شود، باید به چند فاکتور کلیدی توجه کرد. در دسترس بودن، هزینه و سهولت نصب از جمله عواملی هستند که باید در نظر گرفته شوند، هرچند که موقعیت مکانی و تامین کننده ممکن است بر این عوامل تاثیر بگذارد. برای انتخاب مناسب ترین نوع، بیایید به بررسی این دو نوع نگاهی بیندازیم.
ناودانی سبک برای کاربردهایی با فضای محدود و نیازمندی های تحمل بار متوسط، مناسب تر هستند. به دلیل ضخامت کمتر و طراحی باریک، این نوع معمولا برای کاربردهایی مانند تیرهای سازه ای و تکیه گاه ها استفاده می شوند، جایی که کاهش وزن و اقتصادی بودن از اهمیت بالایی برخوردار است.
از سوی دیگر، ناودانی سنگین در کاربردهایی که نیاز به ظرفیت باربری و استحکام سازه بالاتر دارند، بهتر عمل می کنند. طراحی با بال های موازی به آنها برای تحمل بارهای سنگین تر کمک می کند، بنابراین برای ساختمان های صنعتی و سازه های سنگین که نیاز به پایداری و استحکام بالا دارند، انتخاب مناسبی محسوب می شوند.
